به گزارش صنعت ماشین، هر خودرویی پیش از عرضه به بازار باید مجوزهای لازم را از سازمان های
مختلف اعم از استاندارد، پلیس راهور، وزارت صمت، دارایی، محیط زیست و ...
دریافت کند و پس از عبور موفقیت آمیز از این مراحل مجوز عرضه به بازار را
دریافت می کند. گیر اصلی کار در استاندارد و محیط زیست است که خودرو باید
آزمایش ها و مراحلی را طی کند تا مجوزهای لازم را دریافت کند.
برخی
از آزمایش ها روی خودرو در سازمان استاندارد صورت می گیرد. اما برای سنجش
بسیاری از پارامترها، سازمان استاندارد به صورت برونسپاری آزمایش ها را
انجام می دهد و در واقع به نتایج موسسه های معتمد خود و آزمایشگاه های آنها
که روی خودرو انجام داده اند استناد می کند.
باگ کار کجاست؟ این تجهیزات
تماما ابزار دقیق بوده و پس از مدتی استفاده باید دوباره کالیبره شوند. این
دستگاه به دلیل مشکلات ناشی از تحریم سالهاست کالیبره نشده و به همین دلیل
موجب خطاهای بسیار زیادی در تست ها شده که دود آن در چشم خودروساز و مردم
می رود.
کالیبره نبودن این دستگاه ها سبب شده نتوان به
نتایج به دست آمده از آزمایشگاه های مورد اعتماد سازمان استاندارد و محیط
زیست اعتماد کرد. اما محیط زیست روی نتایج غلط به دست آمده از آزمایشگاه
های معتمد خود پافشاری می کند و مجوز عرضه خودرو را صادر نمی کند.
یکی
از مشکلات بزرگ تمام شرکت های خودروساز اعم از تولیدکننده و وارد کننده
نتایج تست های آلایندگیست. بی کیفیتی بنزین موجود در ایران از هیچ کسی
پوشیده نیست. سازمان محیط زیست در خوشبینانه ترین حالت با بنزین یورو 4
میزان آلایندگی خودروهای مونتاژی و تولیدی را تست می کند. خنده دار اینجاست
که آلایندگی خودروهایی که خود استاندارد آلایندگی یورو 5 و یورو 6 دارند
با بنزین یورو 4 (شما بخوانید یورو 2) تست می شود و طبیعیست که به دلیل بی
کیفیتی بنزین نمی توانند استاندارد آلایندگی را پاس کنند.
جالب
اینجاست در بین برخی از خودروهایی که موفق به پاس کردن استاندارد آلایندگی
در ایران نشده اند، یک کراس اوور اروپایی هم وجود دارد که قرار است به
زودی توسط یکی از خودروسازان بخش خصوصی در ایران مونتاژ شود. نکته عجیب
داستان اینجاست که این خودرو موفق به پاس کردن استاندارد آلایندگی یورو6
اروپا شده، اما در ایران از پس سد استاندارد سازمان محیط زیست بر نیامده
است! بدیهیست که سازمان استاندارد و محیط زیست نمره قبولی به آلایندگی بی
کیفیت ترین خودروهای چینی موجود در ایران را داده است، اما یک کراس اوور
معتبر اروپایی نتوانسته استاندارد آلایندگی را پاس کند.
برای
اینکه استاندارد بودن چراغ این خودرو توسط یکی از شرکت های مورد اعتماد
سازمان استاندارد تایید شود، بازه زمانی 6 ماهه را به خودروساز اعلام کرده
اند! این در حالیست که سخنگوی وزارت صمت اعلام کرده خودروهای وارداتی را طی
یک بازه سه ماهه تحویل مشتری می دهند. حال سوال اینجاست که آیا خودروهای
وارداتی قرار است که این فرآیندهای دریافت استاندارد را طی کنند یا خیر؟ با
این پروسه های وقتگیر و غیر اصولی، یقینا در 3 ماه نمی توان به خودروهای
وارداتی مجوز شماره گذاری را داد. حال سوال اینجاست که وزارت صمت آیا چشم
خود را روی استانداردهای مربوط به خودروهای وارداتی بسته است؟ به بیان ساده
تر قوانین در کشور به صورتی تنظیم شده اند که به جای اینکه مشوق شرکت ها
برای تولید و مونتاژ باشند، آنها را به سمت واردات سوق می دهند.
ورود
خودروهای با استاندارد روز و قطعات مدرن و با کیفیت یقینا چالش هایی هم در
زمینه تامین قطعات در پی دارد. چراکه قطعه سازان بارها اعلام کرده اند که
به دلیل دستگاه های قدیمی و تکنولوژی خطوط تولید که مربوط به چندین دهه قبل
است عملا امروزه امکان تامین قطعات خودروهای مدرن را ندارند. پس به نظر می
رسد کارشکنی هایی هم در خصوص مونتاژ خودروهای با کیفیت روز در کار باشد.
به عبارت دیگر صنعت قطعه سازی با این دستگاه های موجود در همین حد بوده و
اگر قطعات مدرنتر از صنعت خودروسازی کشور بخواهیم، باید سرمایه گذاری سنگین
در صنعت قطعه سازی کشور انجام شود.
در شرایطی که
سازمان استاندارد نسبت به عرضه خودروهای مدرن و روز اروپایی که
استانداردهای سختگیرانه یورو NCAP را پاس کرده چراغ سبز نمی دهد، خودروساز
را به اجبار به سمتی سوق می دهد در مسیر عرضه خودروهای بی کیفیت چینی گام
بردارد. این در حالی بوده که لیاقت مردم کشور به مراتب بیشتر از این است.
سازمان
استاندارد ایران به استانداردهای 85 گانه خود می بالد و تصور می کند که این
استانداردها موجب افزایش ایمنی خودروهای وارداتی، مونتاژی و تولیدی می
شود. اما نکته اینجاست که بسیاری از این موارد که سازمان استاندارد کشور
آنها را استاندارد نامیده در واقع آپشن محسوب می شود. به عنوان مثال سیستم
GSI یا نشانگر تعویض دنده یک آپشن بوده که در برخی از خودروهای دستی و
اتوماتیک دیده می شود و به راننده نشان می دهد که می تواند یک دنده سبک یا
سنگین کند و هیچ تاثیری روی افزایش سطح ایمنی خودرو ندارد!
تدوین
غیر حرفه ای استانداردهای 85 گانه باعث شده در سالهای اخیر چالش های زیادی
برای خودروسازان داخلی ایجاد شود. ضمن اینکه در این روزها که کلاف در هم
پیچیده واردات خودرو به سرانجام رسیده، گزارش ها از این قرار بوده که شرکت
های وارد کننده خودرو در باتلاق دریافت استانداردها گرفتار شده اند و همین
موضوع بازار را تشنه عرضه خودروهای وارداتی نگه داشته و پس از انبوهی شعار و
وعده هنوز خبری از خودروهای وارداتی حتی یک عدد نشده است!
به
نظر می رسد که وزارت صمت و سازمان استاندارد صلاحیت وضع استاندارد و تعیین
استاندارد و غیر استاندارد بودن یک خودرو را ندارند و وعده های وزارت صمت
مبنی بر تحویل خودروهای وارداتی فروخته شده در سامانه یکپارچه کاملا بی
اساس و پوچ هستند. انتظار می رود که سازمان های ذی ربط که مجوز شماره گذاری
به خودروهای وارداتی و مونتاژی را می دهند مقداری در خصوص این استانداردها
تجدید نظر کنند و ضعف آزمایشگاه های خود و نتایج غیر دقیق آنها را قبول
کنند تا سرمایه مردم و شرکت ها در این شرایط نابسامان بازار هدر نرود.
تمام حقوق مادی و معنوی مطالب سایت نزد صنعت ماشین محفوظ میباشد و هرگونه کپی برداری از مطالب بر اساس قوانین انفورماتیک ایران پیگرد قانونی دارد.