لینکلن ناتیلوس در مقابل اینفینیتی QX50 +تصاویر

اینفینیتی یکی از جذاب‌ترین فضا‌های داخلی را داراست؛ فضایی از مواد متضاد روشن و رنگ‌های متفاوت که با چوب پوشیده شده است. در کنار طراحی قابل توجه، این خودرو نقاط ضعفی نیز دارد که می توان  از برخی فناوری ها گفت که به روز نیست. 

 دو صفحه نمایش روی هم چیده شده اند و تشخیص اینکه کدام یک چه کاری انجام می‌دهد دشوار است. اینفینیتی در ارائه سیستم اتواندروید یا اپل کارپلی موفق نبوده است. اما تلاش این خودرو برای طراحی ظاهری خوب بوده و دارای بسیاری از تکنولوژی های به روز است. از جمله می‌توان به فناوری steer_by_wire که قبلاً در مدل Q۵۰ نیز دیده شده بود، اشاره کرد. 

 

 

 

تجهیزات ایمنی لینکلن شامل سیستم کمکی پیش از برخورد، هشدار انحراف از مسیر، سامانه کمکی پارک و فناوری حرکت بین خطوط است. سامانه کمکی فرمان نیز با تجزیه تحلیل تصاویر دوربین‌های عقب، امکان برخورد از پشت سر را پیش بینی کرده و اقدامات لازم برای جلوگیری از تصادف را انجام خواهد داد. ترمز خودکار اضطراری هم در مواقع لزوم مانع تصادفات خواهد شد.

در اینفینیتی شاهد سیستم کمک راننده پرو پایلوت هستیم؛ این خودرو برای اولین بار از سیستم فرمان پذیری تطبیق‌پذیری مستقیم اینفینیتی سود می‌برد. از دیگر تکنولوژی‌های بکار رفته می‌توان به دستیار کنترل فاصله، هشدار برخورد عقب، هشدار برخورد از جلو، پایش نقاط کور، هشدار خروج از خط و ترمز اضطراری به همراه تشخیص عابران پیاده اشاره کرد.

 

 

 

 از طرف دیگر،  لینکلن نیز دارای یک سیستم ساده است که استفاده از آن نیز راحت است؛ این خودروساز به کیفیت مواد به کار رفته توجه کرده و به روز بودن فناوری همیشه در اولویت طراحی بوده است. اما همه چیز در خودروهای لینکلن نیز عالی نیست؛ در حالی که اینفینیتی تنظیمات فرمان خود را کمی نرم تنظیم کرده  لینکلن تنظیمات سیستم تعلیق خود را کمی بیش از حد سفت تنظیم کرده است.

 

 

 

در آخر مقایسه باید از پیشرانه‌ها گفت، در حالی که لینکلن یک موتور ۲.۷ لیتری V۶ نسبتا بزرگ و قدرت ۳۳۵ اسب بخار و  گشتاور ۲۸۰ پوند فوت ارائه می‌دهد، اینفینیتی این خودرو را در قالب یک موتور ۲.۰ لیتری VC توربو چهار سیلندر با ۲۶۸ اسب بخار قدرت و ۲۸۰ پوند فوت گشتاور ارائه می دهد.