به گزارش صنعت ماشین، همواره نام خودروی اقتصادی و خودروی ارزان قیمت در کنار هم شنیده می شوند و این در حالیست که اقتصادی بودن یک خودرو در شرایط و کشورهای مختلف، متغیر است و ممکن است یک خودرو در یک کشور با یک شرایط خاص اقتصادیبه شمار رفته و در یک کشور دیگر این ویژگی را دارا نباشد.
سید رضا فاطمی امین، وزیر صمت در تازه ترین اظهارات خود نبود خودرو اقتصادی روی خط تولید را یکی از نقایص صنعت خودروسازی اعلام و اظهار کرده گرچه یکی از شرکت های خودروسازی یک محصول جدید را آغاز کرده اما در واردات خودرو، مشوقهایی برای واردات خودروهای اقتصادی پیش بینی شده است، ضمن آن که از دو خودروساز بزرگ کشور خواسته شده تا محصولات جدید را به سمت خودروهای اقتصادی سوق دهند تا جایگزین محصولاتی مانند تیبا بشود.
در این شرایط این پرسش مطرح می شود که با توجه به شرایط سیاسی و اقتصادی کشور، تعریف خودروی اقتصادی شامل چه خودروهایی خواهد شد و آیا می توان نبود بازار به دلیل متفاوت بودن این خودروها را دلیل اصلی عدم تمایل خودروسازان به تولید این دسته از خودروها دانست؟ این در حالیست که پس از حذف پراید بدون شک نیاز به تولید یک خودروی جایگزین به لحاظ قیمتی بیش از پیش احساس می شود.
محمد تقی احمدیان، استاد دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه شریف در تشریح مشخصات یک خودروی اقتصادی می گوید: تعریف خودروی اقتصادی معادل خودرویی است که تنها در شهر کاربرد دارد و مردم ایران کمتر تمایل دارند که خودرویی خریداری کنند که تنها در شهر کاربرد دارد بلکه به دنبال خودرویی هستند که امکان استفاده برون شهری نیز داشته باشد.
وی می افزاید: خودرویی که بین شهری تردد می کند باید دارای ساختار مطمئن و از هر نظر قابل اطمینان باشد مگر اینکه در طراحی بدنه و موتور به گونه ای باشد که در صحبت از طراحی، مصرف کمی داشته و از نظر طراحی و بدنه دارای قدرت بالایی باشد که این مشخصات محدودیت ایجاد کرده و نمی توان هر خودرویی را اقتصادی دانست.
این کارشناس صنعت خودرو با بیان این که اگر خواستار تولید خودروی سبک شهری باشیم مقوله خودروی اقتصادی متفاوت خواهد بود، تصریح می کند: در حال حاضر خودروها در دنیا در هر صد کیلومتر حدود ۵ لیتر بنزین مصرف می کنند که حتی این خودروها نیز در ردیف خودروهای اقتصادی قرار نمی گیرند اما استفاده بین شهری نیز دارند به همین دلیل مشتریان زیادی دارد چرا که این تصور وجود دارد که خرید این خودروها در درازمدت به دلیل گرانی سوخت به نفع آن ها خواهد بود.
احمدیان با تاکید بر تعریف درست از یک خودروی اقتصادی اظهار می کند: خودرویی با بدنه بسیار ضعیف، کوچک و با استفاده در داخل کشور به عنوان یک خودروی اقتصادی چندان مورد پسند مصرف کنندگان نخواهد بود مگر آن که خریداران این خودروی برای مسافرت و استفاده برون شهری خودروی دیگری در اختیار داشته باشند ضمن آن که خودروسازان در شرایط فعلی با توجه به ساختار فعلی و وجود نیروهای زیاد غیرمتخصص برنامه ریزی دقیقی برای طراحی یک خودروی اقتصادی ندارند بنابراین توان تولید خودروی اقتصادی درون و برون شهری واقعی را ندارند.
وی ادامه می دهد: این شرایط تنها در صورتی محقق خواهد شد که همکاری با شرکت های بزرگ دنیا با منافع مشترک نسبت به طراحی و تولید این خودروها اقدام کنند تا در شان مصرف کنندگان ایرانی باشد .
احمدیان با بیان این که نمی توان نبود بازار را دلیل اصلی عدم استقبال خودروسازان از تولید خودروی اقتصادی دانست،می گوید: مشارکت با شرکت های آلمانی و یا ژاپنی که تمایل زیادی به تولید این دسته از خودروها دارند می تواند کمک کننده باشد اما سوال اینست که این شرکت ها تمایل به همکاری با ایرانی ها و ساخت پلتفرم مشترک دارند یا خیر که این موارد را نمی توان ساده انگاشت.
وی می افزاید: تا زمانی که ارتباط سیاسی کشور به دلیل تحریم ها با سایر کشورها قطع باشد نمی توان انتظار تنوع تولید و حرکت خودروسازان به سمت تولیدات جدید را داشت.