بنز از دهه چهل میلادی ایده ساخت یک ماشین کوچک را در نظر داشت، اما تلاشهای مختلف برای ساخت این مدل به نتیجه نرسید. مهمترین نگرانی مدیران کارخانه این بود که با عرضه یک مدل کوچک، اعتبار بنز به عنوان یک خودروساز لوکس خراب شود.
شوک نفتی سال ۱۹۷۳ بنز را برای ساخت ماشین مصمم کرد. در پی این بحران قیمت بنزین گران شد و خودروسازان به ساخت ماشینهای کوچک رو آورند. از طرف دیگر کنگره آمریکا قانونی برای حفظ محیط زیست تصویب کرده بود که خودروسازان را مجبور میکرد میانگین مصرف سوخت محصولاتشان را کاهش دهند.
بنز در این بستر پروژهای را با کد W201 و نام «بچه بنز» آغاز کرد. مدیران به مهندسان و طراحان گفته بودند که ماشین از نظر حس و حال، ایمنی و رانندگی نباید با بنزهای بزرگتر فرق داشته باشد. در نتیجه ماشینی ساخته شد که اگرچه ظاهرش با مدلهای دیگر متفاوت بود اما صندلیهای بسیار راحتی داشت و به همه امکانات روز مجهز بود.
بنز مدل ۱۹۰ را در دسامبر ۱۹۸۲ به بازار عرضه کرد. استقبال از ماشین به حدی زیاد بود که بنز در دهه هشتاد مدلهای مختلفی از ماشین را به بازار عرضه کرد. بنز دو سال بعد یک مدل بزرگتر براساس دانش فنی ۱۹۰ ساخت که با نام ۲۳۰ به بازار عرضه شد.
تولید ۱۹۰ یازده سال ادامه داشت و بنز حدود یک میلیون و ۸۷۰ هزار دستگاه از آن تولید کرد. ۱۹۰ در سال ۱۹۹۳ جای خود را به بنز کلاس C داد. موفقیت ۱۹۰ باعث شد بنز با ایجاد کلاس A و B به بازار ماشینهای کوچکتر هم وارد شود.