در میتسوبیشی از چراغهای دو بخشی که یکی باریک و دیگری بزرگ است، استفاده شده که ترند این روزهای خودرو به شمار میرود. سقف آن با فرمی شناور، به یک اسپویلر ختم میشود، گلگیرها فرمی عضلانی دارند و چراغهای عقب نیز افقی طراحی شدهاند.
طراحی داخلی: پانل ابزار توسان یک صفحه نمایش لمسی استاندارد ۱۰.۲۵ اینچی دارد. مدلهای برتر توسان همچنین یک دسته ابزار تمام دیجیتال را ارائه میکنند. روی داشبورد دیگر دکمهها و دستگیرههای فیزیکی وجود ندارد و جای آنها را کنترلهای حساس لمسی گرفته است.
روی داشبورد اوتلندر یک صفحه نمایش مالتی مدیا و کنترلهای تهویه مطبوع قرار گرفته؛ همه نسخههای آن به جز نسخه پایه ES، دارای یک صفحه نمایش لمسی ۹ اینچی هستند و ES هم، با صفحه نمایش ۸ اینچی ارائه میشود. سیستم مالتی مدیا و بسیاری از اجزای کابین با نیسان روگ به اشتراک گذاشته شده که دلیل آن مشارکت این خودروسازان است.
اوتلندر از سال ۲۰۰۷ به صورت استاندارد با صندلیهای هفت سرنشین عرضه شده است. صندلیهای جلو راحت هستند و ردیف دوم میتواند سه بزرگسال را در خود جای دهد.
توسان قبلاً کراس اووری جمع و جور کوچک بود اما در نسل جدید تغییر کرد و بزرگ شد؛ این یعنی، اکنون فضای زیادی در صندلی های جلو و فضای پای کافی در ردیف دوم وجود دارد.
توسان با موتور ۴ سیلندر ۲.۵ لیتری ۱۸۷ اسب بخاری و گیربکس هشت سرعته اتوماتیک عرضه میشود؛ در حالی که اوتلندر دارای یک موتور ۲.۵ لیتری چهار سیلندر ۱۸۱ اسب بخاری و یک گیربکس اتوماتیک متغیر پیوسته است. هیوندای گاهی اوقات بهطور ناگهانی دندهها را پایین میآورد و در هنگام شتابگیری نسبتاً ملایم، دور موتور بالا میرود.
اوتلندر و توسان هر دو رتبه Top Safety Pick+ یعنی بالاترین رتبه قابل دریافت از موسسه بیمه ایمنی بزرگراهها (IIHS) را کسب کردند.
اوتلندر نسبت به توسان برتری دارد؛ چرا که دارای چند ویژگی ایمنی استاندارد شامل نظارت بر نقاط کور، هشدار ترافیک و ترمز خودکار عقب است. چراغهای مدل پایه آن در آزمایش موسسه IIHS از توسان بهتر عمل کردند.