نپال، کشوری است که بیشتر به خاطر کوههایش شناخته میشود تا بزرگراههایش، اما در حال حاضر، بیسروصدا پیشگام یک تغییر جهانی به سمت خودروهای برقی شده است.
خودروهای برقی تا پنج سال پیش، در این کشور وجود نداشتند، اما امروزه، به لطف سیاستهای جسورانه دولت نپال، انرژی برقآبی و موجی از خودروهای برقی ارزان چینی، تحول نپال با سرعت، پیشرفت میکند.
خودروهای برقی در این کشور، نتیجه یک بحران ملی بودند
این تغییر با یک بحران آغاز شد. در سال ۲۰۱۵، مسدود شدن مرز با هند، بخش زیادی از گاز نپال را قطع کرد. دولت نپال در پاسخ، سرمایهگذاری در نیروگاههای برقآبی را دو برابر کرد و برای تامین سوخت کشور، از رودخانههای فراوانش استفاده کرد. درحال حاضر، تقریبا همه خانهها برق دارند و با برق قابل اعتماد، تلاش برای برقیکردن حمل و نقل آغاز شد.
دولت نپال برای مقرون به صرفه کردن خودروهای برقی در یک اقتصاد کمدرآمد، مالیات واردات خودروهای برقی را تا حداکثر ۴۰ درصد کاهش داد، در حالی که این رقم برای مدلهای بنزینی ۱۸۰ درصد بود. این امر باعث شد که مالکیت و بهرهبرداری از خودروهای برقی با توجه به اینکه هزینههای شارژ حدود ۱۵ برابر کمتر از سوختگیری با بنزین در این کشور است، ارزانتر شود.
اداره برق نپال، دهها شارژر عمومی ساخت و حتی ترانسفورماتورهایی را به شرکتهایی که مایل به نصب ترانسفورماتورهای خود بودند، اهدا کرد. امروزه بیش از ۱۲۰۰ شارژر عمومی در سراسر این کشور وجود دارد.
نپال، دنبالهروی نروژ است که به عنوان دوستدارترین کشور جهان برای خودروهای برقی شناخته میشود. نروژ بیش از ۲۷ هزار ایستگاه شارژ سریع عمومی دارد، بنابراین جای تعجب نیست که ۹۷ درصد از کل خودروهای جدید فروخته شده در این کشور، خودروهای برقی هستند.
بخش عمدهای از رونق خودروهای برقی نپال، توسط تولیدکنندگان چینی، از جمله بیوایدی، تامین شده است که در حال حاضر، با مدلهایی که برای زمینهای ناهموار با برد طولانی طراحی شدهاند، بر بازار داخلی تسلط دارد. بیوایدی فقط بر بازار نپال تسلط ندارد؛ این شرکت در بازار خودروهای برقی در سطح جهانی، به تازگی از «تسلا» پیشی گرفته است و ارزانترین خودروی برقی آن در کمی بیش از دو سال، یک میلیون دستگاه فروش داشته است.
حمل و نقل عمومی عمدتا از بنزین استفاده میکند، اما برخی نگرانیها همچنان پابرجاست. سیاستهای نامشخص در مورد بازیافت باتری، افزایش تعرفهها و تغییر اولویتهای سیاسی میتواند مانع رشد پیشرفت باشد.
طبق گزارش سوپرکاربلوندی، نکته مهم این است در حالی که استقبال از خودروهای برقی شخصی بالاست، اکثر نپالیها به موتورسیکلت و اتوبوس متکی هستند که هنوز با سوختهای فسیلی کار میکنند. حتی ممکن است ساکنان روستایی بیشتری مجبور شوند از اتوبوسهای کابلی به عنوان وسیله نقلیه استفاده کنند.
نپال شروع به افزودن اتوبوسهای برقی کرده است که در حال حاضر، ۴۱ دستگاه از آنها فعال هستند و ۱۰۰ دستگاه دیگر از چین، در راه است. آزمایش خودروهای برقی نپال با وجود چالشها، نشان میدهد که وقتی انرژی پاک با سیاست هوشمندانه همراه شود، چه چیزهایی ممکن خواهد شد.
این کشور ثابت کرد که برقرسانی سریع فقط متعلق به کشورهای ثروتمند نیست. این یک مسیر مناسب برای کشورهای در حال توسعه نیز هست.