همانطور که در تصاویر این تحفه کلاسیک مشاهده می کنید، در محل قرارگیری راننده هیچ اتاق یا امکانات خاصی وجود ندارد و همه چیز با توجه به امکانات آن دوران، بسیار ساده طراحی شده و مشخصا تاکید بر خودرو(برخورداری از موتور) بودن این محصول بوده است.
دایملر برای خودروی تجاری موتوردار خود از رادیاتور لوله دار استفاد کرد که این فناوری توسط ویلهلم مایباخ اختراع شد. بدین ترتیب دمای موتور خیلی بهتر کنترل می شد و در نتیجه عملکرد پیشرانه بهبود چشمگیری را نشان می داد. طبیعتا عملکرد بهینه پیشرانه نیز به مفهوم حمل راحت تر بار با وزن بیشتر یا تعداد بیشتر سرنشین بود.
اولین ون گروه دایملر توانایی حمل 500 کیلوگرم بار را داشت. در بخش پیشرانه آن نیز از نمونه 2 سیلندر 1.5 لیتری با 5.6 اسب بخار خروجی استفاده شد. جالب آنکه بیشینه سرعت این خودروی اولیه برابر با 16 کیلومتر برساعت بود! که البته برای آن زمان و کلاس خودروی تولیدی مذکور موفقیت مهمی بود.
گفتنی است: دایملر 3 سال قبل از معرفی این ون، اولین کامیون جهان را در سال 1896 معرفی کرده بود که چیزی شبیه یک گاری موتوردار به نظر می رسید. موتور توسط یک تسمه به محور عقب متصل شده و دو کمک فنر مارپیچی از موتور محافظت می کردند.