هر دو خودرو از موتورهای بنزینی کوچک، توربوشارژ با حجم یکسان ۲.۷ لیتری نیرو میگیرند. سیلورادو دارای موتور چهار خط خطی بوده در حالی که F-۱۵۰ دارای یک موتور EcoBoost V۶ است.
F-۱۵۰ : فورد F-۱۵۰ دارای یک موتور ۲.۷ لیتری EcoBoost V۶ است که باعث می شود این خودرو ۳۲۵ اسب بخار قدرت و ۴۰۰ پوند فوت گشتاور تولید کند که منحصراً با یک گیربکس ۱۰ سرعته اتوماتیک متصل میشود.
شورولت سیلورادو: این خودرو دارای ویژگیهای منحصر به فردی است که از جمله آنها می توان به غیرفعال کردن سیلندر، بالابر متغیر سوپاپ، تزریق مستقیم سوخت و یک توربوشارژر دوولته اشاره کرد. همچنین یک پمپ آب برقی و مدیریت حرارتی فعال وجود دارد که ابتدا قسمتهای خاصی از موتور را گرم میکند تا راندمان بهتری داشته باشد نتیجه همه این فناوریها ۳۱۰ اسب بخار قدرت و ۳۴۸ پوند فوت گشتاور است. این موتور ۲.۷ لیتری به یک گیربکس هشت سرعته اتوماتیک متصل شده است.
این 2 پیکاپ در داخل نیز امکانات مشابهی دارند. هر دو دارای سیستم اطلاعات سرگرمی پیشرفته با صفحه نمایش لمسی ۸ اینچی، مانیتورینگ نقاط کور، شیشههای عقب برقی کشویی، روشنایی محفظه بار، پریز برق، روتختیهای اسپرت، هر دو رابط چهار و هفت پین بهعلاوه تریلر یکپارچه هستند.
کنترلکنندههای ترمز، چرخهای آلومینیومی ۱۸ اینچی، ستونهای فرمان شیبدار و تلسکوپ، بهعلاوه موارد دیگر در هر 2 خودرو وجود دارد. سیلورادو نیز دارای امکانات بیشتری از جمله درب عقب سبک با قابلیت افزایش قدرت، صندلی های چرمی، کنترل آب و هوای دو منطقهای و ورود بدون کلید است؛ F-۱۵۰ نیز دارای امکاناتی متفاوت مانند پدالهای قابل تنظیم، مونروف دو پانل بزرگ و Pro Trailer Backup Assist است.
کابین هر دو خودرو عمدتاً از پلاستیک سخت ساخته شدهاند که کیفیت آن در شورولت کمی ضعیف تر است. از آنجایی که شورولت دارای یک کابین بزرگ است اما کابین فورد به این اندازه جادار نیست.