خودروهایی که به اشتباه برای برقی شدن انتخاب میشوند
صنعت ماشین: استارتآپهای زیادی در سراسر دنیا تمرکز خود را روی تبدیل خودروهای کلکسیونی و کلاسیک به خودروهای برقی قرار دادهاند و انگار کاری به کار خودروهای عادی مورد احتیاج روزمره مردم ندارند.
به گزارش صنعت ماشین، با سرعت گرفتن دوران گذار از بنزینی به برقی در کشورهای پیشرفته، جایگزینی خودروهای برقی به جای بنزینی درونسوز هم سرعت بیشتری پیدا کرده است. خودروسازان که برای تولید خودروهای جدید به شکل برقی سرمایهگذاری هنگفتی را آغاز کردهاند، اما سوال اینجا است بر سر بیش از ۲ میلیارد خودروی بنزینسوز در حال تردد در خیابانها و جادههای دنیا چه میآید. اگر تبدیل خودروهای بنزینی فعلی به خودروهای برقی در خودروهای عادی شروع میشد تعجبی نداشت، اما استارتآپها در جهان اول به سراغ خودروهای کلاسیک و کلکسیونی رفتهاند. خودروهایی مثل رولزرویس فانتوم، آستون مارتین دیبی۶، پورشههای ۹۱۱ قدیمی دوران دهه ۱۹۶۰ و...
حالا معلوم نیست که کلکسیونرها عاشق برقی شدن خودروهایشان شدهاند یا آنکه استارتآپها، مردم ثروتمند را هدف قرار دادهاند. یکی از معروفترین این استارتآپها در بریتانیا به نام لوناز Lunaz است که آستون مارتینهای دیبی۶ بازسازی شده را به قیمت یک میلیون پوند [۳/ ۱ میلیون دلار] میفروشد. کمپانی دیگری که هلندی است به نام واتوق استراورت هم پورشههای ۹۱۱ مدلهای دهه ۱۹۶۰ را بعد از مهندسی مجدد و تبدیل آن به خودروی برقی با قیمت ۳۰۰ هزار یورو [۳۳۷ هزار دلار] به فروش میرساند.
شاید وقتی تمام هزینهها و مزایای این کار را با هم جمع و تفریق کنند [در اصطلاح zero-sum game] تمرکز روی خودروهای کلکسیونی گامی اشتباه به نظر برسد، چون هم تعداد این خودروها ناچیز است و تاثیر روی کل خودروهای در حال تردد در جهان ندارد و هم هدف اصلی از برقی شدن خودروها یعنی کاهش آلایندههای جهانی را محقق نمیکند. اما حداقل برای این استارتآپها درآمد خوبی ایجاد کرده است. نکته دیگر هم این است که خودروهای کلکسیونی مثل کپسول زمان میمانند، یعنی وقتی به همان شکل عتیقه نگهداری میشوند، بهتر ارزش خود را حفظ میکنند تا آنکه ظاهری مربوط به قدیم و فناوری مدرن داشته باشند[برای تبدیل لازم است قوای محرکه قدیمی بهطور کامل خارج شده و جای آن را باتریهای حجیم بگیرند. در آن صورت چیزی نمیماند که به عنوان عتیقه یا کپسول زمان ارزش داشته باشد].
شاید به همین دلیل است که لوناز در بریتانیا در حال احداث کارخانهای در سیلورستون در مرکز انگلستان است که در آن قرار است خودروهای تجاری از جمله هزار کامیون یا وانت زبالهبر دیزلی را تبدیل به مدلهای برقی کند. از همین رو دیوید لرونز، بنیانگذار لوناز میگوید: «خودروهای کلاسیک چوب جادویی است که ما را به بازار اصلی میرساند. ولی اگر قرار باشد تاثیر بزرگی [روی آلایندگی] داشته باشد باید به مقیاس لازم برسد.» در فرانسه شرکتی با نام ترنزیشن-وان تبدیل خودروهای انبوه مثل فیات و رنو را شروع کرده است. این شرکت کیتهایی به نام «کیت بیمخلفات یا حداقلی» [no-frills] طراحی کرده و خودروهایی مثل فیات۵۰۰ یا رنو کلیو را ظرف چند ساعت با ۸هزار یورو تبدیل به برقی میکند. آنها روی این عقیده سرمایهگذاری کردهاند که به مراتب بهتر است همین خودروهای موجود را برقی کرد تا آنکه یک خودروی برقی نو خرید. حتی برخی از کارشناسان اعتقاد دارند که دولت به جای سوبسید روی خودروهای نوی برقی، باید به استارتآپهایی مثل ترانزیشن-وان کمک کند تا تولید انبوه و سرشکن شدن هزینهها قیمت این کیتها را تا ۵هزار یورو کاهش دهد.