اما قطعا یکی از فناورانه ترین و خاص ترین نمونه های پلتفرم W123، نمونه تجربی بود که در سال 1982 با نام الکترو انتریب معرفی شد. این مرسدس مجهز به سیستمی هیبریدی شده بود که متشکل از تک موتور الکتریکی 41 اسب بخاری و یک موتور بنزینی دو سیلندر چهار زمانه بود.
اما دقیق تر بگوئیم این یک خودروی الکتریکی خالص بود که موتور بنزینی در واقع به عنوان افزاینده برد حرکتی عمل می کرد. بدین ترتیب که برد حرکتی موتور الکتریکی با مجموعه باتری برابر با 100 کیلومتر بود اما با اضافه شدن بخش بنزینی به چرخه عملکرد خودرو؛ 50 کیلومتر دیگر نیز به برد حرکتی اضافه می شد.
بیشینه سرعت نیز برابر با 80 کیلومتر برساعت محاسبه شد.
انرژی مورد نیاز موتور الکتریکی از بسته باتری نیکل-آهن خنک شونده با آب تامین می شد. مجموعه باتری در یک فضای مخفی که زیر بخش بار استیشن واگن جانمایی شده بود، قرار می گرفت و به تنهایی 600 کیلوگرم وزن داشت. برای شارژ باتری به یک پریز خانگی متعارف(در اروپا) 220 ولت نیاز بود.
این محصول در پاسخ به بحران سوخت سال 1979 طراحی شد اما مهندسان در نهایت موفق شدند که نمونه اولیه را در سال 1982 و 1983 مورد آزمایش قرار دهند.
مازیار دانیالی