بهترین خودروهای دنیا برای عموم مردم را بشناسید +تصاویر

به گزارش صنعت ماشین،  بازه‌های زمانی بازنشسته شدن یک خودرو و تولید نسل جدید آن کوتاه‌تر و کوتاه‌تر می‌شود و البته خریداران با گزینه‌های بیشتری برای خرید روبرو هستند. رقابت بین خودروسازان نیز داغ‌تر از همیشه دنبال می‌شود؛ اما زمانی بود که خودروها سال‌های سال در خط تولید باقی می‌ماندند و البته رکوردهای فروش را نیز جابجا می‌کردند. در ادامه بهترین خودروهای دنیا برای عموم مردم را خدمت شما عزیزان معرفی می‌کنیم پس با ما همراه باشید.

فورد مدل T (سال ۱۹۰۸)

این خودروی مشهور که با نام مستعار تین لیزی شناخته می‌شود آمریکا را روی ریل قرار داد. بیش از ۱۵ میلیون دستگاه از مدل T تولید شد و در یک برهه خاص نیمی از تمامی خودروهای موجود در آمریکا از نوع مدل T بودند چراکه راندمان تولید انبوه را به خوبی نشان می‌داد. تولید مدل T تا سال ۱۹۲۷ ادامه یافت و در آن زمان بود که رقبای جدیدتر وارد میدان شدند؛ اما در آن زمان هنری فورد به یکی از ثروتمندترین افراد در دنیا بدل شده بود.

موریس بول نوز (سال ۱۹۱۳)

یکی دیگر از بهترین خودروهای دنیا برای عموم مردم را می‌توان موریس بول نوز دانست که البته به‌صورت رسمی با نام آکسفورد عرضه شد. خودروی موردبحث از پیشرانه ۱ لیتری استفاده می‌کرد. تا سال ۱۹۲۵ تقریباً نیمی از خودروهای فروخته شده در بریتانیا از نوع بول نوز بودند و به ویلیام موریس کمک کرد تا از نظر تأثیر روی صنعت خودرو و ثروت معادل انگلیسی هنری فورد باشد.

آستین سِوِن (سال ۱۹۲۲)

خانواده سون  همه سلایق را به خوبی پوشش می‌داد و ۳۲۶ نسخه از آن در طول حدود ۲ دهه تولید عرضه شد. شرکت بریتانیایی آستین حدود ۳۰۰ هزار دستگاه از سون را تولید کرد اما نکته مهم‌تر اینکه خودروی موردبحث را مردم عادی می‌توانستند بخرند و این موضوعی مورد تأکید ماست.

فورد مدل Y (سال ۱۹۳۲)

مدل Y را می‌توان یکی دیگر از بهترین خودروهای دنیا برای عموم مردم دانست. این خودرو در کشورهای زیادی تولید و عرضه شد و در بریتانیا با نام فورد ۸ نیز شناخته می‌شود. مدل Y اولین خودرویی بود که در بریتانیا با قیمت ۱۰۰ پوند معادل امروزی حدود ۷۴۰۰ پوند فروخته شد.

فیات توپولینو (سال ۱۹۳۶)

پاسخ فیات به آستین سون دهه ۲۰ میلادی خودروی ۵۰۰ بود که البته با نام مستعار توپولینو یا میکی ماوس هم شناخته می‌شود. این خودرو تنها ظرفیت حمل ۲ نفر را داشت و از پیشرانه کوچک ۱۳ اسب بخاری استفاده می‌کرد. این خودرو در فرانسه با نام سیمکا نیز عرضه شد. تا سال ۱۹۵۵ تعداد ۵۲۰ هزار دستگاه از توپولینو تولید شد.

فولکس‌واگن بیتل (سال ۱۹۴۵)

بیتل بی‌شک جزو بهترین خودروهای دنیا برای عموم مردم است. این خودرو اولین بار قبل از جنگ جهانی دوم معرفی شد تا آلمان نازی را روی ریل بیندازد. بیش از ۲۱ میلیون دستگاه از بیتل هوا خنک خطوط تولید را در طول بیش از نیم‌قرن ترک کردند. خودروی کاملاً جدید گلف نیز قبل از خداحافظی بیتل با دنیا معرفی شد، خودرویی که بازهم برای عموم مردم تدارک دیده شده بود.

رنو ۴CV (سال ۱۹۴۶)

رنو ۴CV را اصول می‌توان بیتل فرانسوی‌ها دانست. این خودرو به‌صورت سری و در زمان اشغال توسط آلمان توسعه یافت و پس از جنگ گزینه‌ای عالی و ارزان‌قیمت برای عموم مردم فرانسه بود. آلمان‌ها بخش اعظم این خودروها را به سرقت بردند. مدل‌های متنوعی از ۴CV تولید شد و در طول بیش از ۱۵ سال حدود ۱.۱ میلیون دستگاه از آن تولید شد. این خودرو در اواخر عمر خود قدرت ۲۱ اسب بخاری داشت.

سیتروئن ۲CV (سال ۱۹۴۸)

سیتروئن ۲CV یا همان ژیان خودمان جزو بهترین خودروهای دنیا برای عموم مردم است. سیتروئن نیز همانند هم‌وطن خود یعنی رنو روند بی‌سروصدایی را برای توسعه ۲CV در پیش گرفت. رئیس این شرکت خواهان خودرویی شده بود که جایگزین دوچرخه، موتورسیکلت و کالسکه‌ها باشد. مهندسان سیتروئن این کار را انجام دادند. ۲CV یکی از شناخته‌شده‌ترین طراحی‌های خودرویی را در دنیا دارد و واقعاً خودرویی مردمی محسوب می‌شود زیرا ممکن‌ترین روش‌ها را برای کاهش هزینه‌ها در نظر گرفته بود و نگهداری آن بسیار راحت بود. تولید ۲CV بیش از ۴۰ سال ادامه یافت و حدود ۴ میلیون دستگاه از آن تولید شد.

موریس مینور (سال ۱۹۴۸)

یکی از بهترین خودروهای مردمی دنیا مینو بود که برای اولین بار بین خودروهای بریتانیایی توانست به رکورد فروش ۱ میلیون دستگاهی برسد. این خودرو به‌صورت سدان، استیشن و کانورتیبل عرضه شد و البته نسخه‌های ون و وانت آن نیز در دسترس بودند. تولید مینور تا سال ۱۹۷۱ ادامه داشت.

استاندارد اِیت (سال ۱۹۵۳)

زمانی که بحث حمل‌ونقل ساده و پایه مطرح شود خودروهای معدودی به اندازه استاندارد اِیت بریتانیایی خواهند توانست عمل کنند. این خودرو از حداقل تجهیزات ممکن برای کاهش هزینه‌ها سود می‌برد. مدل‌های اولیه حتی فاقد درب صندوق‌عقب بودند و برای دسترسی به فضای بار باید صندلی‌های عقب را به جلو خم می‌کردید؛ اما اِیت خودرویی ارزان‌قیمت بود و قطعاً سوار شدن بر آن بهتر از راه رفتن با پای پیاده جلوه می‌کرد!

بی ام و ایستا (سال ۱۹۵۵)

این بی ام و کوچک توسط شرکت ایتالیایی ایزو توسعه یافت و نام آن نیز معادل عبارت ایتالیایی "بچه ایزو” است که به لطف ابعاد کوچکش انتخاب شد. مدل‌های متنوعی از ایستا عرضه شد و برخی نیز در بریتانیا روی خط تولید رفتند. این خودرو به بی ام و کمک کرد از نظر مالی روی پا باشد.

رنو دوفین (سال ۱۹۵۶)

یکی دیگر از بهترین خودروهای دنیا برای عموم مردم را می‌توان دوفین دانست که همانند ۴CV یک محصول ارزان‌قیمت و پیشرانه عقب بود. این خودرو راحتی و فضای زیاد را با نوآوری‌های سورپرایز کننده همراه کرد. حدود ۲.۲ میلیون دستگاه از این خودرو وجود داشت هرچند اکثر آن‌ها بدنه‌ای زنگ زده داشتند.

فیات ۵۰۰ (سال ۱۹۵۷)

ایتالیا پذیرای یک خودروی اقتصادی دیگر برای عموم بود. فیات ۵۰۰ از پیشرانه ۴۹۹ سی‌سی هوا خنک در عقب استفاده می‌کرد و قدرت ۱۳ اسب بخاری داشت. این خودرو توانایی حمل چهار نفر را با سیستم تعلیق مستقل ارائه می‌کرد. حدود ۳۰۰ دستگاه از این خودرو در اوایل دهه ۶۰ میلادی راهی آمریکا شدند و البته راندن این کوچولوی ایتالیایی بین خودروهای بزرگ آمریکایی حس جالبی داشت. تا سال ۱۹۷۵ تعداد ۳.۹ میلیون دستگاه از فیات ۵۰۰ تولید شد.

داف دافودیل (سال ۱۹۵۸)

تلاش هلند برای تولید یکی از بهترین خودروهای دنیا برای عموم مردم کاملاً موفق نبود اما به لطف تولید گیربکس ضریب متغیر پیوسته CVT نامی از خود بر جای گذاشت.

آستین هیلی اسپرایت (سال ۱۹۵۸)

دانشجویان با توان مالی ضعیف می‌توانستند با دیدن این خودرو در هرجایی خوشحال شوند. خودرویی اسپرت برای عموم مردم! کمتر از ۵۰ هزار دستگاه از اسپرایت تولید شد اما در دورانی که خودرو هنوز برای اکثر مردم وسیله‌ای لوکس بود با قیمت ارزان عرضه شد.

آستین/موریس مینی (سال ۱۹۵۹)

قوانین مدرن باعث می‌شوند هرگز خودرویی شبیه مینی را نبینیم. این خودرو یکی از بهترین خودروهای مردمی دنیاست و ۸۰ درصد از فضای درون کابین آن قابل‌استفاده است. مینی همچنین به معنای واقعی کلمه اولین خودرویی بود که به طبقه خاصی از مردم اختصاص نداشت. تولید مینی تا سال ۲۰۰۰ ادامه یافت و تعداد ۵.۳ میلیون دستگاه از آن تولید شد.

ادامه دارد…