مشکل اصلی صنعت خودروسازی ، نبود سیاست و برنامه ثابت است

صنعت ماشین: روز گذشته در حاشیه نمایشگاه خودرو تهران یک نشست خبری با موضوع بررسی عوامل موثر بر نارضایتی از صنعت خودرو ایران برگزار شد. نارضایتی از صنعت خودرو در سال های اخیر به حدی زیاد شده که حتی حمایت های رهبری را هم از دست داده اند. دلیل این نارضایتی از صنعت خودرو چیست؟ آیا خودروساز مقصر است؟ قوانین مشکل دارند؟ قطعه ساز مقصر است؟ مسئولین مقصر هستند یا مشکل از مردم است؟!

به گزارش صنعت ماشین،

امیرحسین جلالی نایب رییس انجمن قطعه سازان ضمن اشاره به همکاری قطعه سازان ایرانی با برندهای اروپایی اشاره کرد که مشکل اصلی صنعت خودروسازی ایران، نبود سیاست و برنامه ثابت است. وی تاکید کرد که صنعت خودروسازی یکی از صنایع پیشران بوده و اقتصاد کشور به آن وابسته است. اگر صنعت خودروسازی نبود چگونه ممکن بود برای 30 هزار مهندس مکانیک، 30 هزار مهندسی برق و الکترونیک و صد هزار نفر کارگر شغل ایجاد کرد؟

جلالی در ادامه بیان کرد که راهکار برون رفت از بحران جمع کردن صنعت خودروسازی نیست. بلکه باید مشکل را شناسایی و برطرف کرد. مشکل صنعت ما خودروسازی نیست که در کارنامه خود سابقه همکاری با خودروسازان مطرح اروپایی و ژاپنی را در دهه های گذشته دارد. مشکل صنعت خودروسازی ما قطعه سازانی نیستند که در زنجیره تامین خودروسازان اروپایی مانند پژو و رنو نیز قطعه عرضه می کردند.

مشکل سیاست های پرنوسانی بوده که در سالهای اخیر باعث شده امکان سرمایه گذاری بلندمدت در اقتصاد ایران ممکن نباشد. به دلیل عدم ثبات سیاست ها، هیچ سرمایه گذاری حاضر به سرمایه گذاری بلند مدت در اقتصاد ایران نیست. ایران در دنیا رتبه 120 را از نظر موفقیت سرمایه گذاری دارد. یعنی 119 کشور دنیا از نظر امکان به موفقیت دست پیدا کردن یک کسب و کار وضعیت بهتری دارند.

جلالی تاکید کرد که در هیچ کشور دنیا که صنعت خودروسازی موفقی دارد، خودروسازی به دولت وابسته نیست. ولی در ایران خودروسازان به صورت مستقیم به تصمیمات دولت وابسته هستند. وابستگی خودروسازان به دولت به وابستگی مدیران به تصمیمات دولت ختم می شود. با تعویض دولت سیاست های اقتصادی تغییر می کند و سیاست های خودروسازان نیز تغییر پیدا می کند. در صورتی که صنعت خودروسازی نیاز به ثبات قوانین و سیاست ها دارد تا بتواند با تصمیم های بلندمدت موجب رشد و پیشرفت این صنعت شد.

در حاشیه نشست خبری به نیروهای سربار صنعت خودروسازی ایران اشاره کرد. واقعیت این بوده که در خودروسازان دولتی حدود 8 درصد نیروی سربار داریم. اما هزینه های تمام پرسنل خودروسازان تنها 9 درصد قیمت تمام شده یک خودرو را شکل می دهند. بدین ترتیب با تعدیل 10 درصد از پرسنل نهایتا 0.9 درصد قیمت یک خودرو کاهش می یابد که اصلا چشمگیر نیست.