نوسازی کامیون های فرسوده چقدر آب می خورد؟

به گزارش صنعت ماشین، نوسازی ناوگان حمل و نقل در حوزه‌های مختلف جاده‌ای، ریلی و هوایی از جمله برنامه‌های مهم وزیر راه و شهرسازی بوده که از ابتدای دریافت اخذ رای اعتماد در مجلس تا کنون در مناسبت‌های مختلف بر آن تاکید کرده است.

البته رستم قاسمی به این نکته هم که چنین طرح‌های جزو ابر پروژه‌های حوزه حمل‌ونقل به شمار رفته و از توان دولت خارج است نیز اشاره کرده اما این مقام مسئول در عوض معتقد است که بخش خصوصی داخلی و خارجی می‌تواند به این طرح‌های کلان ورود کرده و در آن سرمایه‌گذاری کند.

این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که احمد کریمی – دبیر کانون انجمن‌های صنفی کامیونداران- می‌گوید: اجرای طرح نوسازی که همواره در سال‌ها و دوره‌های اخیر در حد شعار باقی مانده و عملیاتی نشده است، نیازی به سرمایه‌گذار نداشته و ورود سرمایه‌گذار بخش خصوصی به آن نیز توجیه ندارد، چرا که به گفته او 90 درصد ناوگان باری یعنی همان کامیون در ایران خود مالکی است و به همین سبب سرمایه‌گذاری نمی‌تواند در این زمینه برای نوسازی این ناوگان ورود پیدا کند و به عنوان مثال بخواهد این ناوگان را از اختیار و مالکیت رانندگان خارج کند.

کریمی البته با اشاره به این نکته که شرط اصلی تحقق این برنامه واقعی شدن قیمت کامیون‌های داخلی و خارجی است که به چند برابر نرخ منطقی به رانندگان و کامیون‌داران فروخته می‌شود، افزود: دولت می‌تواند سرمایه و اعتباری را از محل صندوق توسعه ملی برای ناوگان فرسوده در نظر بگیرد و به عنوان مثال تسهیلات هشت ساله به کامیون‌داران پرداخت کند و سرمایه‌اش از طریق تفاوت مصرف سوخت ناوگان فرسوده با نو طی سه سال باز خواهد گشت.

با این حساب و کتاب و اینکه قیمت منطقی برای یک کامیون وارداتی اروپایی حدود سه میلیارد تومان است، اگر دولت بخواهد نوسازی 160 هزار کامیون فرسوده فعال در بخش حمل‌ونقل را در دستور کار خود قرار دهد باید حدود 480 هزار میلیارد تومان هزینه کند که این عدد به نظر با توان مالی دولت همخوانی ندارد.

اما دبیر کانون انجمن‌های صنفی کامیون‌داران معتقد است که اگر نوسازی این حجم از ناوگان فرسوده از توان دولت خارج است، می‌تواند آن را با اولویت‌بندی در قالب دو برنامه پنج ساله انجام دهد. که در این صورت این عدد به سالی حدود 48 هزار میلیارد تومان می‌رسد.